kuita
Brezhoneg
Etimologiezh
- Marteze diwar 'keta, eus neketa.
Adverb
kuita /ˈkɥi.tːa/
- Ger-nac'h-goulennata, e fin ur frazenn.
- Kalz a dud, kwita ? — (Loeiz ar C'hlerg, Ma beaj Jeruzalem, Prud'Homme, 1903, p. 40.)
- E deroù ur frazenn : daoust.
- Kwita (laka ) n'eo ket c'hwi ho-poa lavaret se ?
- Geo, me eo - Nann, n'eo ket me. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 198.)
- Kwita (laka ) n'eo ket c'hwi ho-poa lavaret se ?
Etimologiezh
- Eus ar verb kuitaat.
Furm verb
kuita /ˈkɥi.tːa/
- Furm ar verb kuitaat e trede gour unan an amzer-vremañ en doare-gourc'hemenn.
- Bemdez e kuita e vugale.
- Ur mintinvezh e kuita ti e dad war gein e varc'h ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 167.)