krenfet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kren-, pennrann ar verb krenañ, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

krenfet /ˈkrẽnfet/

  1. Furm ar verb krenañ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
Pa glevfet ar Marv o skoiñ war ho tor, da greiznoz, neuze e krenfet, abalamour na ouvezfet ket evit piv e sko. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 105.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù