kredi

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kred- », pennrann ar verb « krediñ », hag an dibenn-ger « -i ».

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kredi
dre vlotaat gredi
dre c'hwezhañ c'hredi
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kredi /ˈkreːdi/

  1. Furm ar verb krediñ en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.


Esperanteg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Verb

Displegadur kredi amzer-
dremenet
amzer-
vremañ
amzer-
da-zont
Doare-disklêriañ kredis kredas kredos
Anv-gwan-verb
tu gra
kredinta kredanta kredonta
Anv-gwan-verb
tu gouzañv
kredita kredata kredota
Anv-verb Doare-
gourc'hemenn
Doare-
divizout
kredi kredu kredus

kredi /'krɛ.di/ verb kreñv

  1. Krediñ.