kredis

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kred- », pennrann ar verb « krediñ », hag an dibenn-ger « -is ».

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kredis
dre vlotaat gredis
dre c'hwezhañ c'hredis
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kredis /ˈkreːdis/

  1. Furm ar verb krediñ e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.