kofad
Neuz
Brezhoneg
- Savet diwar « kof » hag an dibenn-ger « -ad ».
Anv-kadarn
kofad /ˈkofː.at/ benel (liester kofadoù, furm vihanaat kofadig)
- Pezh zo, pe a vez lakaet en ur c'hof ; pezh a vez debret.
- Ur c'hofad gwin.
- leun ar c'hof
- Ober ur c'hofad.
- Ober a rejont ive-ta peb a gofad mad. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 143.)
- (skeudennek) (diwar-benn ar santadurioù) Barrad, kementad bras.
- Diwar-benn gevelled:
- Eus ar memes kovad gant Frañsez e oa, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 276.)
Deveradoù
Troioù-lavar