koanio

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar koan-, pennrann ar verb koaniañ, an dibenn-ger -o hag un -i- etrevogalennek

Furm verb

koanio /ˈkwãnjo/

  1. Furm ar verb koaniañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù