klevent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar klev-, pennrann ar verb klevet pe klevout, hag an dibenn-ger -ent

Furm verb

klevent /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb klevet/klevout e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ
Al laeron souezhet dre ma klevent c'hoarzhin ken tost dezhe ha na welent netra, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 32.)

Troidigezhioù