klaskfen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar klask-, pennrann ar verb klask, hag an dibenn-ger -fen

Furm verb

Kemmadur Furm
hep klaskfen
dre vlotaat glaskfen
dre c'hwezhañ c'hlaskfen
dre galetaat digemm
amreizh digemm

klaskfen /ˈklaskfen/

  1. Furm ar verb klask e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
    • [...]... Hag ar botoù, Miriam ? Ma klaskfen da-vat e stalig Simon, marteze e... — (Jarl Priel, Gwener ar Groaz, Al Liamm niv. 25, Meurzh - Ebrel 1951, p. 76.)
    • « [...]. Ne echufen ket ma klaskfen kontañ deoc'h an traoù iskis a zo bet graet aze, da vihanañ hervez ar brud a red. [...]. » — (Roparz Hemon, An Ti a Drizek Siminal, Al Liamm, 1956, p. 24.)
    • — Lakeomp e vefen en ho lec'h memestra hag e klaskfen pakañ Marzhin, evel m'eo bet gourc'hemennet deoc'h hen ober », [...] ». — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 34.)

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù