kesto

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kest- », pennrann ar verb « kestal », hag an dibenn-ger « -o ».

Furm verb

kesto /ˈkesto/

  1. Furm ar verb kestal e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.


Esperanteg

Etimologiezh

Diwar ar yiddish kestl pe an alamaneg Kasten, gant al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad unander liester
nominativ kesto kestoj
akuzativ keston kestojn

kesto /ˈkɛs.tɔ/

  1. Boest, koufr.