kerzh

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kerzh- », pennrann ar verb « kerzhet », hep dibenn-ger.

Furm verb

kerzh /ˈkɛrs/

1. Furm ar verb kerzhet e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • Me a red ha te a gerzh.
2. Furm ar verb kerzhet en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
   • — Kerzh buan mar karez, eme Alis. Me ne c'hellan ket. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, niv. 387, Gouere - Eost 2011, p. 64.)
3. Implijet alies e-lec'h « kae » :
   • Kerzh prim, emezañ, da gerc'hat div bal. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 22.)
   • Kerzh gant an diaoul, boued-ar-groug ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 294.)
   • Kerzh da welout adarre. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 32.)
   • - .... Kerzh da zebriñ da voued, Yun, naon a zo deut dit pelloc'h. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 34.)

Deveradoù

• kerzh kuit

Troidigezhioù

• saozneg : go ^(fr)
• galleg : va ^(fr)