kelien

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg (keleonenn).
Meneget er C'hatolikon (quelyenenn).
Da geñveriañ gant ar gerioù cylion(en) e kembraeg rannvroel, kelyon(en) e kerneveureg ha cuileog en iwerzhoneg.
Deuet eus ar ger keltiek *kulis a zeus eus ar wrizienn indezeuropek *ḱuH-ló- a gaver er gerioù culex « c'hwibu » e latin ha slakʿ (սլաք) « ber » en armenieg.

Anv-kadarn

kelien /ˈkɛ.ljɛn/ strollder (unanderenn : kelienenn, liester : kelienennoù)

  1. Amprevaned (Musca domestica), ar re anavezetañ anezho, a vez gwelet alies en tiez.
    <skouer>.

Stummoù all

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Distagañ

Enrolladenn da selaou ˈke.ljɛ̃n