kelaoua

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn keloù hag an dibenn anv-verb -a.

Verb

kelaoua /ke'lɔwːa/

  1. Klask keleier.

Troidigezhioù