kefiaoua
Neuz
Brezhoneg
Diwar an anv-kadarn lies kefioù hag al lostger -a.
Verb
kefiaoua /keˈfjɔwːa/ verb gwan (anv-gwan-verb : kefiaouaet) (displegadur)
- Klask kefioù
- Gwechall ez een bemdez da gefiaoua d'al lanneierou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 246.)