karec'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kar-, pennrann ar verb karout, hag an dibenn-ger -ec'h.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep karec'h
dre vlotaat garec'h
dre c'hwezhañ c'harec'h
dre galetaat digemm
amreizh digemm

karec'h /ˈkɑː.rɛx/

  1. Furm ar verb karout en eil gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ
[...] — gant an daou-se a garec'h ar muiañ war an douar : Tristan, ho niz, hag Izold, ho pried. — (Langleiz, Tristan hag Izold, Al Liamm, 1958, eil emb. 1972, p. 207.)

Troidigezhioù