kanfen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kan-, pennrann ar verb kanañ, hag an dibenn-ger -fen

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kanfen
dre vlotaat ganfen
dre c'hwezhañ c'hanfen
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kanfen /ˈkãn.fen/

  1. Furm ar verb kanañ e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout

Stummoù rannyezhel

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù