kabac'h

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	kabac'h
Derez-uheloc'h	kabac'hoc'h
Derez-uhelañ	kabac'hañ
Derez-estlammiñ	kabac'hat

kabac'h /ˈkɑːbax/

1. A zo aet e spered hag e gorf war fallaat gant ar gozhni.
   • « [...] Kabac'h oun deuet da veza, ha va divesker o deus bec'h o tougen ac'hanoun ! [...]. »
   • Seizh maouez kozh, kabac'h ha dizant,
     Er goañv-mañ a zo marv.^[1]
   • « Ma merc'h, emezañ, ret eo dimp en em zispartiañ ; da vamm a zo kabac'h ; ezhomm hon deus eus da zivrec'h ; en em erbed ouzh Doue hag e vezo da skoazell 'n ez holl ezhommoù ! »^[2]
2. Bezañ kabac'h gant ar gozhni, an oad.

Gerioù kevrennek

• kozh-kabac'h

Deveradoù

• kabac'haat

• kabac'hded

• kabac'hder

Troidigezhioù

• alamaneg : senil ^(de)
• esperanteg : senila ^(eo)
• galleg : sénile ^(fr)
• gresianeg : ξεμωραμένος ^(el) (xemoraménos)
• indonezeg : pikun ^(id)
• nederlandeg : seniel ^(nl)

• poloneg : zniedołężniały ^(pl)
• rusianeg : дряхлый ^(ru) (dr'áxlyj)
• saozneg : senile ^(en)
• skoteg : doitit ^(sco)
• spagnoleg : senil ^(es)
• tchekeg : senilní ^(cs)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Yann Sohier, E-tal ar groaz, Gwalarn niv. 80, 1935, p. 7.
• ^[2] : Yann-Vari Perrot hag Erwan ar Moal, Bue ar Zent, 1912, p. 311.