istrogell

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger gallek astrologue.

Anv-kadarn

istrogell /isˈtroːɡɛl/ gourel (liester : istrogelled)

1. Den a vez lakaet direizh, iskis, lu e emzalc'h.
   • Ha da istrogell e tremenen e pep lec'h. — (Roparz Hemon, War ribl an hent (pemzek kontadenn), Al Liamm, 1971, p. 21.)
   • Setu aze, kwita, ur pipi ! n'am eus gwelet an istrogell-se nemet div pe deir gwech, ha gwell vihan e oan d'ar c'houlz se. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 21.)
   • Lom ha Job pe Job ha Lom, evel ma karit, ne oant ket daou azen, pell ac'hano, mes daou istrogell eus ar re vrasañ, hag un istrogell gant un istrogell all, en em intent atav evit ober labour fall. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 13.)

Deveradoù

• istrogellerezh

Troidigezhioù

• galleg : excentrique ^(fr) , hurluberlu ^(fr) , original ^(fr)