istribilho

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar istribilh-, pennrann ar verb istribilhañ, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

istribilho /ˌistriˈbiʎo/

  1. Furm ar verb istribilhañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
    • « Tra ma istribilho ar bizoù bresk-mañ etre ho tivronn noazh, emezañ d'e vuiañ-karet, ne c'hello den ho rediañ d'an droug nag ho hemer hep hoc'h asant. [...]. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 122.)

Troidigezhioù