implijout

Brezhoneg

Etimologiezh

(1732) Savet diwar an anv-kadarn implij hag al lostger -out.

Verb

implijout /ĩm.ˈpliː.ʒut/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : implijet) (displegadur)

1. Ober gant (un dra bennak).
   • — [...]. Prest eo bepred da sentiñ ouzh an neb a ouezo e bediñ gant a-walc'h a feiz hag oc'h implijout ar gerioù dereat. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 126.)
   • Neuze, ar sekrejoù kozh : petra oa aesoc'h da gavout, emsavoc'h da aozañ ha plijusoc'h da implijout eget ar c'hegid, bras pe vihan ? — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 70.)
2. Reiñ labour d'unan bennak en eskemm d'ur gopr.

Stummoù all

• (1576) implijañ
• (1723) implijiñ

Gerioù heñvelster

1. arverañ

Deveradoù

• implijad
• implijadez
• implijer
• implijerez

Troidigezhioù

1. galleg : employer ^(fr) , user ^(fr) , se servir ^(fr) de, utiliser ^(fr)
2. galleg : employer ^(fr)

Daveoù

Roll an daveoù :