heuilho

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar heul-, pennrann ar verb heuliañ, glebiadur an l notet ilh, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

heuilho /ˈhøʎo/

1. Furm ar verb heuliañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • — [...] ; c'hwi, ma breur Erwan, a heuilho hon zad-kaer en e rouantelezh Spagn, lec'h ma vefet roue ivez, un deiz a deuo ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 30.)

Stummoù all

• heulio

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) suivra ^(fr)