hepdon

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar hep hag -on.

Furm araogenn

hepdon /Distagadur ?/

1. Furm an araogenn hep, displeget er c'hentañ gour unan
   • N' eus forzh, kae buan, stag ar gazeg, mar karez, met kae hepdon, mab, hepdon ! — (Jarl Priel, EN-DRO DA VARI-SENT, Al Liamm-Tír na nÓg niv. 23, Du-Kerzu 1950, p. 43.)
   • "Gwir eo," eme ar person. "Bremañ, pa'm eus lakaet ac'hanoc'h penn-ouzh-penn gant ho mab, e c'hallet akuitañ hepdon. Nemet ho pefe ar galon da vont betek ar penn." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 43.)

Gerioù heñvelster

• hebon

Troidigezhioù

• galleg : sans moi ^(fr)