Mont d’an endalc’had

halañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

halañ /hɑːlã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : halet) (displegadur)

  1. Genel ul leue, un oan.
    • Halet eo ar vuoc'h, an dañvadez.

Gerioù kar dre o ster

  • genel : Genel bugale.
  • dozviñ, evit ar yer, hag ivez evit ar gwizi, ar c'honikled, evit an dud en un doare dizereat
    Dozvet he deus ar yar
    Dozviñ bugale
  • ealañ, ebeuliañ, treiñ, evit ar c'hezeg
    Ealet, ebeuliet, troet eo ar gazeg.
  • kelinañ, kolenañ, evit ur giez pe ur gazhez, ha loened bihan a vent gante
    Kolenet eo ar gazhez
  • klodañ
    Klodet eo ar wiz.
    Komzet e vez eus ur c'hlodad re vihan, Kenster eo klodad gant gorad, neizhad, nodad, torad, ha gant krubuilhad ha ribitailh pa gomzer eus bugale.
  • nodiñ
    Kizhier, touseged, o nodiñ.
    Nodet (dinodet, digloret, difluket), eo an evned.

Troidigezhioù