goulaouennig

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn goulaouenn hag an dibenn-ger bihanaat -ig

Furm anv-kadarn

goulaouennig /ɡulɔˈwɛnːik/ benel (liester : goulaouennigoù)

  1. Furm vihanaat an anv-kadarn goulaouenn

Troidigezhioù