gouifet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goui-, unan eus pennrannoù ar verb gouzout, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

gouifet /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb gouzout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
− [...]. Diwezhatoc'h e ouifet piv eo. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 45.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù