gouifes

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goui-, unan eus pennrannoù ar verb gouzout, hag an dibenn-ger -fes

Furm verb

gouifes /Distagadur ?/

1. Furm ar verb gouzout en eil gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur g/o :

— Ma ouifes, Jakez ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 199.)

— Allas ! Jakez kaezh, ma mignon, ma ouifes pebezh da walleur ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 205.)

Troidigezhioù

• galleg : (tu) saurais ^(fr)