gouies

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar goui-, unan eus pennrannoù ar verb gouzout, hag an dibenn-ger -es.

Furm verb

gouies /Distagadur ?/

1. Furm ar verb gouzout en eil gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • An eil evn-gwenn a lavar d'egile pa vez amzer fall :
     - Ne oas ket deut d'am gweled pa oan klañv
     - Ne ouïen ket
     - Gouïes, gouïes, gouïes ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 276.)

Troidigezhioù

• galleg : (tu) connaissais ^(fr)
• galleg : (tu) savais ^(fr)