gontfet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kontfet gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g).

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kontfet
dre vlotaat gontfet
dre c'hwezhañ c'hontfet
dre galetaat digemm
amreizh digemm

gontfet /ˈɡɔ̃ntfet/

  1. Furm kemmet ar verb kontañ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger).
— Ha c'hwi, paotr e loened, petra a gontfet dimp. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 88.)

Gerioù heñvelster