goleiñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Gueleiff er C'hatolikon[1]. Kar d'ar gerioù goloi e kembraeg, follugaim « kuzhan » en heniwerzhoneg, folach en iwerzhoneg ha falach e skoseg « kuzhiadell » : kontammadur gwirheñvel-kenañ eus ar gerioù keltiek *wo-lug-ō « kuzhat a ran dindan » (liug-an e goteg, to lie e saozneg, lüg-en en alamaneg, lŭg-ati en henslaveg « livañ gevier ») ha *wo-leg-ō « lakaat a ran dindan ». Gwelet *gw-, lec'h ha gwele[2].

Verb

goleiñ /ɡoˈlɛĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Lakaat, ledañ un dra bennak war-c'horre un dra bennak all.
  2. Bezañ ledet war-c'horre un dra bennak.
    • Kastell Brechou 'ta a save e dourell a-us gwez bras ar c'hoad tilh a c'holoe ar run, adalek an Trez-Gwenn betek mengleuzioù Keraodren. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 8.)
    • Gwelet a rit amañ an Arc’hael sant Mikael.
      Armoù ur brezelour a c’holo korf an Ael.
      — (Frañsez-Vari Klec'h, Hunvre ann Duk a Vreiz, Iann Pevare, e-barzh Bleuniou-Breiz, Th. Clairet, Kemperle, 1862, p. 252.)
  3. Lakaat ur golo war un dra bennak.

Stummoù all

Deveradoù

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :