goapaer

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar goap-? pennrann ar verb goapaat? hag al lostger -er.

Anv-kadarn

goapaer /ɡwaˈpɛːr/ gourel (liester : goapaerien)

1. Den troet d'ober goap
   • — Mat ! Mat ! Ur goaper ec'h out, war a welan ; ha da c'hoar ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 260.)
   • MONIG. — Goapaer ! Ec'h out adarre gant da zivinadellou !... [...]. — (Jarl Priel, Ar Vatez vihan, Sav niv. 29, Diskar-amzer 1944, p. 25.)
   • Hennez a zo (eur) goapaer ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 181.)

Gerioù heñvelster

• godiser

Deveradoù

• goapaerez

Troidigezhioù

• galleg : moqueur ^(fr)

Eus goapa, trede gour unan an amzer-vremañ en anv-verb goapaat hag -er.

abostoler

1. Den karget da abostoliñ.
2. E kargoù an Iliz Katolik, an den izeloc'h e renk eget hini an diagon.

‎