garmas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar garm-, pennrann ar verb garmal, garmat pe garmiñ, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

garmas /ˈɡarmas/

  1. Furm ar verb garmal/garmat/garmiñ e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
« Jezus va Salver ! Petra 'zo c'hoarvezet ganin ? » a c'harmas ar plac'h yaouank, [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 19.)

Troidigezhioù