furgute

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar furgut-, pennrann ar verb furgutañ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

furgute /fyr.ˈɡy.tːe/

1. Furm ar verb furgutañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • Ar vugale, mall bras warno, a furgute er c'hrignol boultrennek. — (Jorj Le Cler, Ar Poltred, Al Liamm, niv. 71, Du - Kerzu 1958, p. 421.)