flabotal

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

flabotal /flaˈbotːal/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : flabotet) (displegadur)

1. Kontañ
   • Ne din ket 'ta da glask flabotal bardellachoù war zigarez diskleriañ dre ar munut pe dre vras petra 'oa eno. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 134.)
2. Flabotal e c'henoù : pilat e c'henoù
   • Ac'han da begoulz, daonet e vo mil va ereoù, e chomo an daou-mañ da flabotal o genou ? — (Jarl Priel, Kleñved an Togn, Al Liamm - Tir na n-og, 1952, p. 6.)
   • Met dija e kroge ur prezeger all da flabotal e c'henou : [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 43.)

Stummoù all

• flabotat

Deveradoù

• flaboter
• flaboterezh

Liamm war-du al lec'hienn Devri

• flabotal / flabotat v. tr. d.

Troidigezhioù

• galleg : raconter ^(fr) ; bavarder ^(fr)
• spagnoleg : charlar ^(es)