euzhiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn euzh hag al lostger -iñ.

Verb

euzhiñ /øːzĩ/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : euzhet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Kaout aon bras
   • Euzhiñ a ran o klevet ar pezh a lâret aze. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 205.)
   • Euzhi a reen ken e save ma reun em fenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 441.)
   • Euzhiñ a reas Dudley, e c'henoù digor war nav eur. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 27.)

II. verb kreñv eeun

1. Degas doñjer (en unan bennak)

Gerioù heñvelster

1. verb gwan : spontañ, spouronañ, stravagañ
2. verb kreñv eeun : doñjeriñ, heugiñ, rukuniñ

Deveradoù

• euzhadenn
• euzhenn
• euzhik
• euzhus
• euzhusted
• euzhuster

Gerioù kevrennek

• euzhden, euzhtud
• euzhvil

Troidigezhioù

• galleg : éprouver de l'horreur ^(fr)
• galleg : rendre horrible ^(fr)