doñjer

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus an anv-kadarn henc'hallek dongier.

E galleg Breizh-Uhel e talv ar verb dongier kement ha dislonkañ.

Anv-kadarn

doñjer /ˈdɔ̃ː.ʒɛr/ hollek gourel (liester : doñjerioù)

1. Santadur displijus-tre a vez ouzh blazioù, c'hwezhioù hag a ra d'ar galon sevel
   • [...]. An Aotrou-mañ dizale a gemero doñjer ouzh pep tra. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 47.)
   • Pa vezont lavaret, ar memes gerioù, gant unan all d'an hini a garit-c'hwi, neuze e vezont un heug, ec'h, un doñjer. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 50.)

Deveradoù

• doñjeriñ
• doñjerus

Troioù-lavar

• bezañ un doñjer
• kaout doñjer
• kemer doñjer

Troidigezhioù

• galleg : dégoût ^(fr) , répugnance ^(fr)