errujont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar erru-, pennrann ar verb erruout, hag an dibenn-ger -jont

Furm verb

errujont /ɛˈryːʒɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb erruout e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
   • Pa errujont, 'oa ar vevelien all gant o c'hoan er gegin, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 17.)

Stummoù rannyezhel

• arrujont

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) arrivèrent ^(fr)