enorusoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan enorus hag an dibenn-ger -oc'h

Furm anv-gwan

enorusoc'h /ẽnoˈrysːɔx/

  1. Derez-uheloc'h an anv-gwan enorus
    • « [...]. Ha biskoazh n'en devo roet priñs na roue un digoll reishoc'h hag enorusoc'h war un dro da wreg unan eus e zalc'hidi ! » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 45.)
  2. Enorusoc'h eget :
  3. Enorusoc'h evit :
  4. Enorusoc'h-enorusañ : muioc'h-mui enorus

Troidigezhioù