enorioù
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn enor hag an dibenn-ger -ioù.
Furm anv-kadarn
enorioù /ẽˈnorju/
- Furm lies an anv-kadarn enor
- Mar oc'h euz enn ho kaloun eur garantez direiz evit madou hag henoriou ar bed-ma, hastit affo mouga ar garantez-se, pe, a hent all, e lakaio ac'hanhoc'h da ober nousped pec'hed, ha marteze zoken ann torfejou ar re c'hrevusa. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 672.)
- Ar roue, den a skiant, a lavare ez oa an deskadurezh en tu all d' ar madoù ha d'an enorioù. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 9.)
- Dezhañ pinvidigezh, enorioù
Din-me paourentez ha dispriz
Met 'drokfen ket evit teñzorioù
Va Bro, va Yezh ha va Frankiz ! — (Añjela Duval, Anjela Duval Eil embannadur reizhet, Mignoned Anjela 2005, p. 207.)