echu

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar verb gallek achever.
(Anv-gwan) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
(Furm verb) Savet diwar « echu- », pennrann ar verb « echuiñ », hep dibenn-ger.

Anv-gwan

echu /ˈeʃːy/

  1. Deuet an termen anezhañ.
  2. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
    • Ugent vloaz echu.
  3. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
    • Ul laer echu.
    • Un den fall-echu.
  4. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
    • Ha mat hag echu.
    • Hag echu dre eno.
  5. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
    • Echu on gant ma labour.
  6. bezañ echu un dra gant un den:
  7. bezañ echu gant un den : bezañ tapet fall

Gerioù heñvelster

Troioù-lavar

Rimadell

Krennlavar

Adverb

echu /ˈeʃːy/

  1. En un nebeudig troiennoù.

Troioù-lavar


Anv-kadarn

echu /ˈeʃːy/

  1. En un nebeudig troiennoù:
    • bezañ war an echu : tost da vezañ echu

Doareoù-skrivañ all

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Furm verb

echu /ˈeʃːy/

  1. Furm ar verb echuiñ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb echuiñ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.