divorzhed
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm anv-kadarn
divorzhed /di(w)ˈvɔrzet/ daouder benel (furm vihanaat : divorzhedig, liester : divorzhedoù)
- (Korfadurezh) Daouder an anv-kadarn morzhed
- [...], ur bragoù berr melen strizh-strizh o pegañ ouzh e zivlez hag e zivorzhed, [...]. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 98.)
- Edo ar gward e-barzh an dour betek e zivorzhed, [...]. — (Roparz Hemon, Diamantoù Keroulaz, Al Liamm, 1964, p. 237.)
- Gant honnezh e oa sur-mat divronn hilligus, divorzhed flour ha nerzh enno, ha blev rodellet dous e pleg he gaol. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 50.)
Doareoù-skrivañ all
- En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet diwvorzhed, diw vorzhed