distroen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar distro-, pennrann ar verb distreiñ, hag an dibenn-ger -en

Furm verb

distroen /disˈtroːɛn/

  1. Furm ar verb distreiñ e kentañ gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
[...], a-benn nebeutoc'h eget ur c'hardeur e tistroen d'ar sal-degemer, [...]. — (Roparz Hemon, Diamantoù Keroulaz, Al Liamm, 1964, p. 246.)

Troioù-lavar

Troidigezhioù