dispigne

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dispign-, pennrann ar verb dispign, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dispigne
dre vlotaat zispigne
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tispigne
amreizh tispigne

dispigne /disˈpĩɲe/

  1. Furm ar verb dispign e trede gour unan an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.