dispakañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dis- ha pakañ, pe dispak hag -añ.

Verb

dispakañ /disˈpakːã/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Tennañ ar pezh a bak tra pe dra, dizober ur pakad.
   • Ha Goulc'han Gwezenneg a vouskan dre ober tro e gambr, dre zispakañ e draoù eus ar valizenn. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 65.)
2. Dizoleiñ un dra a zo goloet, diskouez.

   Dispakañ e benn: en em ziskouez

3. Dispakañ foenn da sec'hañ: strewiñ ar foenn, dezho da sec'hañ.
4. Dispakañ (kozh) kaoc'h da flaeriañ

dispakañ verb gwan

1. En em ziskouez, pa gomzer eus an heol.
   • Dispaket eo an heol. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 118.)
   • Dispaka a raio an heol ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 118.)

Troidigezhioù

• dispakañ e grampouezh : diskouez pegen desket, gouziek, e vezer.

Troidigezhioù

• galleg : découvrir ^(fr) , dévoiler ^(fr) , déballer ^(fr) , étaler ^(fr) ,

• saozneg : uncover ^(en)