diskennin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar diskenn-, pennrann ar verb diskenn, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

diskennin /disˈkɛnːĩn/

  1. Furm ar verb diskenn e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
N'em bezo nemed kregi enn-hi, mont a-ruz gant-hi, ha goustadik e tiskennign er vered. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 133.)

Troidigezhioù