direzoniñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan direzon hag al lostger -iñ

Verb

direzoniñ /direˈzɔ̃ːnĩ/ verb gwan ha verb kreñv dieeun (anv-gwan-verb : direzonet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Lavaret traoù direzon ; belbiañ
   • Kleo Fanch Kouer o tirezoni. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 60.)
2. Bezañ direzon

Gerioù kar dre o ster

• trelatañ
• trevariañ

II. verb kreñv dieeun

1. Direzoniñ da unan bennak

Troidigezhioù

• galleg : déraisonner ^(fr)