direbech

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn rebech.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	direbech
Derez-uheloc'h	direbechoc'h
Derez-uhelañ	direbechañ
Derez-estlammiñ	direbechat

direbech /diˈreːbeʃ/

1. Na c'haller rebech netra dezhañ
   • An noz a zigas ganti ul louzoù c'hwek hag un nerzh nevez evit kement den a zo direbech e spered ha yac'h e gorf ; ... — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto Marvailhou nevez, Saint-Brieuc, 1908, p. 3.)
   • Aman an istor ne gomz ken eus a Herve nag a Vatilin, nemet lâret penôs e vevjont didrouz, direbech hag evurus, evel m'he devoa lâret o mamm — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 128.)

Troidigezhioù

• galleg : irréprochable ^(fr)