direbech

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn rebech.

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen direbech
Derez-uheloc'h direbechoc'h
Derez-uhelañ direbechañ
Derez-estlammiñ direbechat

direbech /diˈreːbeʃ/

  1. Na c'haller rebech netra dezhañ
    • An noz a zigas ganti ul louzoù c'hwek hag un nerzh nevez evit kement den a zo direbech e spered ha yac'h e gorf ; ... — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto Marvailhou nevez, Saint-Brieuc, 1908, p. 3.)
    • Aman an istor ne gomz ken eus a Herve nag a Vatilin, nemet lâret penôs e vevjont didrouz, direbech hag evurus, evel m'he devoa lâret o mamm — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 128.)

Troidigezhioù