dirazi
Neuz
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Furm araogenn
dirazi /diˈrɑːzi/
Gour | Furm |
U1 | dirazon |
U2 | dirazout |
U3g | dirazañ |
U3b | dirazi |
L1 | dirazomp |
L2 | dirazoc'h |
L3 | dirazo |
D | dirazor |
- Furm an araogenn dirak, displeget en trede gour unan benel
- Evelato, er Chroaz-Hent, dirag ar maner, ne gaviz ken enn he za ar groaz vean a ioa eno, hag em boa diraz-hi ken aliez a veach lammet va boned. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 37.)
- Ha dirazi, he blev ouzh ar speurenn a ranne ar gambr e daou, ur vaouez, azezet war ur gador izel, o paseadenniñ loeroù. — (Roparz Hemon, War ribl an hent (pemzek kontadenn), Al Liamm, 1971, p. 13.)
- Eben a veze da zisfiziout dirazi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 178.)
Stummoù rannyezhel
Troidigezhioù
- galleg : avant elle (fr) , devant elle (fr)