diliammañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag ar verb liammañ.

Pe diwar diliamm hag -añ.

Verb

diliammañ /diliˈãmːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : diliammet) (displegadur)

1. Lemel ul liamm bennak (diwar unan bennak, un dra bennak)
   • Ha Seven da ziliamma e vreur ha da bokat d'ezañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 37.)
2. Dizober (diwar-benn ar skoulmoù).
3. (dre skeudenn-lavar) Tennañ (unan bennak) diouzh dalc'h (un dra bennak)
4. diliammañ e yalc'h : dispign arc'hant
   • Pe marteze c'hoaz ez eus deut eun nevezenti, eur c'helou mat bennak betek ennan hag a ra d'ezan diliamma e yalc'h. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 14.)

Gerioù heñvelster

• distardañ
• diskoulmañ

Troidigezhioù

• galleg : dégager ^(fr) , délier ^(fr) , libérer ^(fr)
• saozneg : loosen, untighten