dihuner

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn 1 hag anv-kadarn 2) Savet diwar dihun-, pennrann ar verb dihuniñ, hag al lostger -er.
(Furm verb) Savet diwar dihun-, pennrann ar verb dihuniñ, hag an dibenn-ger -er.

Anv-kadarn 1

Un dihuner a c'hiz kozh.
Un dihuner elektronek.

dihuner /diˈhỹːnɛr/ gourel (liester dihunerioù)

  1. Horolaj bihan dezhañ ur wikefre a ro ur sonerez trouzus ha padus da glevet d'an eur merket, evit dihuniñ an dud peurvuiañ.

Troidigezhioù

Anv-kadarn 2

Unander Liester
Gourel dihuner
/diˈhỹːnɛr/
dihunerien
/dihyˈnɛrjɛn/

pe dihunerion
/dihyˈnɛrjɔ̃n/

Benel dihunerez
/dihyˈneːres/
dihunerezed
/dihyneˈreːzet/

dihuner /diˈhỹːnɛr/ gourel (liester dihunerien, dihunerion)

  1. Den a zihun e-unan pe a zihun tud all.
    • Mervel a eure an dihuner,
      Mouget ganto an trompilher.
      — (Prosper Proux, Bombard Kerne, Jabadao ha kaniri, Ti-moul. ar Govig, Gwengamp, 1866, p. 98.)

Troidigezhioù

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dihuner
dre vlotaat zihuner
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tihuner
amreizh tihuner

dihuner /diˈhỹːnɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb dihuniñ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.

Gwelet ivez

  • Ar pennad « dihuner » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia