digleñvel

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- hag ar verb kleñvel.

Verb

digleñvel /diˈglẽːvɛl/ verb gwan (anv-gwan-verb : diglañvet) (displegadur)

  1. Paouez a vezañ klañv ; pareañ
    • <skouer.>

Gerioù enepster

Troidigezhioù