dieubet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dieub-, pennrann ar verb dieubiñ, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

dieubet /diˈøːbet/

1. Anv-gwan-verb ar verb dieubiñ
   • « [...]. Mar doun-me bet avat dieubet gant eun ael mat, soñjit, roue galloudek, soñjit e tremeno c'hoaz hizio ha warc'hoaz, ha bemdez ha bemnoz, meur a gonikl ha meur a goniklez [...] ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 13.)
   • — « [...]. Ne vez ket, avat, dieubet eur bobl a-eneb he bolontez ha ne raimp ket ar fazi-se. [...]. » — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 151.)

Gerioù kevrennek

• peurzieubet

Troidigezhioù

• galleg : débarrassé ^(fr) , délivré ^(fr)